Η εικόνα μιας κακοποιημένης γυναίκας, δυστυχώς, δεν είναι άγνωστη. Μία στις πέντε γυναίκες έχει υπάρξει θύμα κακοποίησης. Όμως το ίδιο δε φαίνεται να συμβαίνει και με τους άνδρες. Τι είναι αυτό που τους διαφοροποιεί και αποδυναμώνει τόσο πολύ το γυναικείο φύλο, ώστε η κακοποίηση των γυναικών να αποτελεί την πιο χαρακτηριστική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει όσο υπάρχουν άνθρωποι που επιβάλλουν με τη βία τις απόψεις και τα θέλω τους?
Η κακοποίηση πλήττει αβίαστα τη χώρα μας, καθώς επιδημιολογικές έρευνες την κατατάσσουν στην 11η θέση, μεταξύ άλλων χωρών.
Η κακοποίηση, είτε λεκτική είτε σωματική, δεν αναγνωρίζει σύνορα, κοινωνική θέση, πλούτο, μόρφωση του θύτη ή του θύματος.
Ακούγοντας το όρο «κακοποίηση,» συνήθως φέρουμε στο μυαλό μας τη σωματική βία, πιθανώς επειδή είναι η πιο εύκολα αντιλαμβανόμενη μορφή, στην οποία οι δικαιολογίες δεν έχουν θέση. Ωστόσο, το πιο συχνό είδος κακοποίησης είναι το συναισθηματικό-λεκτικό, το οποίο και ανέρχεται σε ποσοστό 56% έναντι 3,6% της σωματικής βίας.
Η σωματική βία που ασκούν οι άνδρες στις συζύγους τους μπορεί να ξεκινήσει από ένα χαστούκι και να φτάσει μέχρι τη σεξουαλική κακοποίηση ή και το φόνο, ενώ η ψυχολογική βία, η οποία δεν είναι διακριτή τις περισσότερες φορές, εμφανίζεται υπό τη μορφή συναισθηματικού εκβιασμού, έντονης κριτικής, λεκτικών προσβολών, ύβρεων, υποτίμησης της προσωπικότητας, περιορισμών, ελεγχτικών συμπεριφορών, κοινωνικής απομονώσης, υποτιμήσεων καθώς και παραβίασης των ατομικών ελευθεριών του ατόμου.
Μια φορά αρκεί…
Είναι απόλυτα διαπιστωμένο τόσο με μαρτυρίες όσο και με αριθμούς ότι όταν γίνει η αρχή και ο σύντροφος βιαιοπραγήσει μια φορά θα ακολουθήσει δεύτερη, τρίτη κ.ο.κ. Η βίαιη συμπεριφορά πρέπει να καταδικάζεται και όχι το θύμα αυτής.
Η κακοποίηση είναι ντροπή;
Δεν είναι ντροπή να πέφτει μια γυναίκα θύμα ενδοοικογενειακής βίας, ντροπή είναι για την κοινωνία όταν δεν αντιμετωπίζει το θύτη όπως του αξίζει και δεν περιθάλπτει το θύμα δίνοντάς του το καταφύγιο να απεγκλωβιστεί.
Ντροπή είναι η κακοποίηση να μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και οι ίδιες οι γυναίκες να φοβούνται να μιλήσουν για να μην υποστούν τον κοινωνικό στιγματισμό, για να μην χάσουν τη στέγη, δηλαδή το χώρο βασανισμού τους.
Γιατί υπομένω την κακοποίηση από το σύντροφό μου και δεν αντιδρώ;
Τι κρύβεται πίσω από την εικόνα μιας κακοποιημένης γυναίκας? Γιατί πολλές φορές εμμένει αιχμάλωτη στον κυκεώνα της βίας? Τι την εμποδίζει να δραπετεύσει, να σπάσει τον κλοιό της σιωπής της και να πάρει τα ηνία της ζωή της στα χέρια της?
– Ενδεχομένως, το κατεστραμμένο «εγώ» της, ο απατηλός κόσμος, στον οποίο την έχουν καθοδηγήσει «οι σημαντικοί άλλοι» να ζει, αψηφώντας τον ίδιο της τον εαυτό. Οι γυναίκες αυτές διαλέγουν να σωπάσουν και να υπομείνουν μια άρρωστη σχέση, φοβούμενες την κατακραυγή του κόσμου, καθώς και το θρυμματισμό της εικόνας τους στο ευρύτερο κοινωνικό τους περιβάλλον. Έτσι, χάνουν τον πραγματικό τους εαυτό, την ταυτότητά τους, βιώνοντας μια κατάσταση, την οποία με το πέρασμα του χρόνου συνηθίζουν.
– Οι οικονομικοί παράγοντες αποτελούν μία ακόμη αιτία που αφήνει αυτές τις γυναίκες έρμαια των συντρόφων τους. Ωστόσο, η χώρα μας παρέχει πλέον πολλούς αξιόλογους φορείς για να τις προστατέψει και να ξαναδώσει πίσω τη χαμένη μέχρι τώρα ζωή που τους ανήκει.
– Όλοι ερχόμενοι στη ζωή φέρουν στα κύτταρά τους εμπειρίες των προγόνων τους, οι οποίες και ενισχύονται με το πέρας της παιδικής τους ηλικίας. Η εικόνα της κακοποιημένης μάμας εγγράφεται στον εσωτερικό εαυτό και η γυναίκα την κουβαλά μαζί της καθ’όλη την διάρκεια της ζωής της, καθώς -εν αντιθέσει με τον άνδρα, ο οποίος σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως, ταυτίζεται με τον διώκτη, επαναλαμβάνοντας τον κύκλο της κακοποίησης- η γυναίκα ταυτίζεται με το θύμα, υπηρετώντας τις κοινωνικές νόρμες, οι οποίες τη θέλουν ανίσχυρη και υποταγμένη στο σύζυγο. Οι μνήμες, ωστόσο, είναι τόσο έντονες που ακόμη και αν συνειδητά η γυναίκα δεν τις αφήσει να βγουν στην επιφάνεια, υπάρχουν και την επηρεάζουν.
– Ένας επιπρόσθετος σημαντικός παράγοντας που εμποδίζει μια γυναίκα να δραπετεύσει από μια κακοποιητική σχέση είναι η κακοποίηση που υπέστη, ίσως, η ίδια ως παιδί. Οι αυξημένες προσδοκίες των γονέων αλλά και τα αυταρχικό περιβάλλον, στο οποίο, πιθανώς, να μεγάλωσε μια γυναίκα, περιορίζουν τη δυνατότητα αυτοβουλίας, η οποία φαίνεται να αντικαθίσταται από επιβολές και απειλές.
Μπορώ να σπάσω τη σιωπή μου;
Η δύναμη που υπάρχει μέσα στον καθένα είναι ικανή για τα πάντα. Έχει την ικανότητα να ξεπεράσει και να αναστήσει όλη τη ζωή σας από την αρχή, θέτωντας και διαλέγοντας εσείς τώρα τις νέες βάσεις και θεμέλια για μια ισορροπημένη και απελευθερωμένη ζωή. Τα πάντα πηγάζουν από εμάς τους ίδιους. Αν κάποια γυναίκα βιώνει μια κακοποιητική σχέση και η ίδια δεν θελήσει να βοηθήσει τον εαυτό της, ποτέ δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από αυτή την βασανιστική κατάσταση, καθώς, ακόμη και αν καταφέρει να διακόψει κάποια στιγμή την παρούσα σχέση της, η πιθανότητα να εμπλακεί και πάλι σε μια ανάλογη σχέση και ο φαύλος κύκλος να αρχίσει και πάλι είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη.
Γι’ αυτό πάρτε το απόφαση και σπάστε τη σιωπή σας:
– Αφιερώστε χρόνο στον εαυτό σας για να ανακαλύψετε την κάθε πτυχή της προσωπικότητάς σας και να είστε πλέον ικανές να στηριχθείτε στις δικές σας δυνάμεις χωρίς να εξαρτάστε από κάποιον άλλο.
– Αναζητήστε την υγιή αγάπη και όχι την εξαρτητική. Μην ξεχνάτε οτί κανείς άλλος εκτός από τον ίδιο μας τον εαυτό δεν μπορεί να δώσει νόημα στην δική μας ζωή.
– Ξεκινήστε να γράφετε το δικό σας βιβλίο, εκμυστηρεύοντας σε αυτό τον ειλικρινή εαυτό σας.
– Μην προσπερνάτε τα μηνύματα του σώματός σας, κάθε πόνος ή αντίδραση σηματοδοτεί και κάτι.
– Καταγράψτε σε ένα χαρτί τα χαρακτηρολογικά στοιχεία με τα οποία σκιαγραφείτε την προσωπικότητά σας κάθε φορά που νιώθετε την ανάγκη να ασκείσετε κριτική στον εαυτό σας.
– Πείστε τον εαυτό σας ότι δεν είναι πλέον θύμα, εγκαταλείποντας την νοοτροπία αυτή.
– Αντικαταστείστε τα παλιά πρότυπα ανδρών με τους οποίους συνάπτατε σχέσεις με νέα που φέρουν άλλα χαρακτηριστικά.
– Μη διστάσετε να αρχίσετε ψυχανάλυση, τα παιδικά τραύματα, αν δεν θεραπευτούν, δεν πρόκειται να εξαλειφθούν.
– Κάνετε ψυχοθεραπεία για να μπορέσετε να τονώσετε την εικόνα σας και να λάβετε την απαιτούμενη δύναμη για να μπορέσετε να επουλώσετε, εν συνεχεία, τις πιο βαθιές ρωγμές.
– Επισκεφθείτε ομάδες υποστήριξης: η επαφή με άλλες κακοποιημένες γυναίκες θα σας βοηθήσει να συνειδητοποιήσετε ότι δεν είστε η μόνη που παλεύει.
– Κάνετε μαθήματα αυτοάμυνας και διεκδικητικότητας για να αποφύγετε ο επόμενος θύτης να σας δει ως εύκολο θύμα. Η γλώσσα του σώματος εκπέμπει μηνύματα.
Η δραπέτευση από μία κακοποιητική σχέση υπονοεί την είσοδο σε μια άγνωστη πραγματικότητα, όπου το άτομο καλείται να αποδείξει στον εαυτό του αυτό που τόσο καιρό, ίσως, δίσταζε. Μην αφήσετε τη ζωή να σας ζήσει….ζωγραφίστε τον δικό σας πίνακα με τα χρώματα που εσείς θα αποφασίσετε!